मराठी व्याकरण घटक :- "विभक्ती "
💢नाम, सर्वनाम किंवा तत्सम विकारी शब्द यांचे वाक्यातील
क्रीयापादशी किंवा इतर शब्दांशी येणारे संबंध ज्या विकारांनी
दाखविले जातात. त्यांना विभक्ती म्हणतात.
💢वाक्यातील एकमेकांशी असलेले संबंध ज्या विकारांनी
दाखवले जातात, त्या विकारांना विभक्ती म्हणतात.
💢शब्दांना जी अक्षरे जोडली जातात, त्यांना विभक्तीचे प्रत्यय
म्हणतात.
💢जी काही क्रिया घडलेली असते, ती सांगितलेली असते.
म्हणून वाक्यातील क्रियापद सर्वात महत्त्वाचे म्हणजे मुख्यपद
मानले जाते.
💢 विभक्त्यार्थ दोन प्रकार 💢
१) कारकार्थ - कारक व कारकार्थ
२) उपपदार्थ - कर्ता, करण, कर्म
💢विभक्तीची आठ नावे💢
१) प्रथमा
२) द्वितीया
३) तृतीया
४) चतुर्थी
५) पंचमी
६) षष्ठी
७) सप्तमी
८) संबोधन
विभक्तीतीचे प्रत्यय - नी, ट, चा
💢विभक्ती - (एकवचन) - (अनेकवचन)
१) प्रथमा - प्रत्यय नाही - प्रत्यय नाही
२) द्वितीया - स, ला, ते - स, ला, ना, ते
३) तृतीया - ने, ए, शी - नी, शी, ही
४) चतुर्थी - स, ला, ते - स, ला, ना, ते
५) पंचमी - ऊन, हून - ऊन, हून
६) षष्ठी - चा, ची, चे - चे, च्या, ची
७) सप्तमी - त, ई, आ - त, ई, आ
८) संबोधन - प्रत्यय नाही - नो
💢विभक्तीतील रूपे💢
विभक्ती - (एकवचन) - (अनेकवचन)
१) प्रथमा - फूल - फुले
२) द्वितीया - फुलास, दुलाला - फुलांस, फुलांना
३) तृतीया - फुलाने, फुलाशी - फुलांनी, फुलांशी
४) चतुर्थी - फुलास, फुलाला - फुलांस, फुलांना
५) पंचमी - फुलातून, फुलाहून - फुलांतून, फुलांहून
६) षष्ठी - फुलाचा, फुलाची, फुलाचे - फुलांचा, फुलांची,
फुलांचे
७) सप्तमी - फुलात - फुलांत
८) संबोधन - फुला - फुलांनी
0 Comments